самообладал съм

Речник на българския език

1. самообладал съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

самообладал съм е производна форма на самообладая (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. самообладал съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

самообладал съм е производна форма на самообладая (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).