самообладал си

Речник на българския език

1. самообладал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самообладал си е производна форма на самообладая (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самообладал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самообладал си е производна форма на самообладая (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).