самообладал е

Речник на българския език

1. самообладал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самообладал е е производна форма на самообладая (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самообладал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самообладал е е производна форма на самообладая (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).