самообладало съм

Речник на българския език

1. самообладало съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самообладало съм е производна форма на самообладая (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

2. самообладало съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самообладало съм е производна форма на самообладая (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).