самообладало е

Речник на българския език

1. самообладало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самообладало е е производна форма на самообладая (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самообладало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самообладало е е производна форма на самообладая (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).