самообладали са

Речник на българския език

1. самообладали са — мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

самообладали са е производна форма на самообладая (мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).

2. самообладали са — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самообладали са е производна форма на самообладая (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).