самообладала е

Речник на българския език

1. самообладала е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самообладала е е производна форма на самообладая (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. самообладала е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самообладала е е производна форма на самообладая (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).