самообладаело съм

Речник на българския език

1. самообладаело съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самообладаело съм е производна форма на самообладая (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).