самообладаело си

Речник на българския език

1. самообладаело си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самообладаело си е производна форма на самообладая (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).