самооблагахте

Речник на българския език

1. самооблагахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

самооблагахте е производна форма на самооблагам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. самооблагахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

самооблагахте е производна форма на самооблагам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).