самооблагал си

Речник на българския език

1. самооблагал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самооблагал си е производна форма на самооблагам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самооблагал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самооблагал си е производна форма на самооблагам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самооблагал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самооблагал си е производна форма на самооблагам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).