самооблагал е

Речник на българския език

1. самооблагал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самооблагал е е производна форма на самооблагам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самооблагал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самооблагал е е производна форма на самооблагам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самооблагал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самооблагал е е производна форма на самооблагам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).