самооблагало съм

Речник на българския език

1. самооблагало съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самооблагало съм е производна форма на самооблагам (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

2. самооблагало съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самооблагало съм е производна форма на самооблагам (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

3. самооблагало съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самооблагало съм е производна форма на самооблагам (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).