самооблагало си

Речник на българския език

1. самооблагало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самооблагало си е производна форма на самооблагам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самооблагало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самооблагало си е производна форма на самооблагам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. самооблагало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самооблагало си е производна форма на самооблагам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).