самооблага

Речник на българския език

1. самооблага — сег. вр., 3 л., ед. ч.

самооблага е производна форма на самооблагам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. самооблага — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

самооблага е производна форма на самооблагам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. самооблага — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

самооблага е производна форма на самооблагам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).