самонасочвал си

Речник на българския език

1. самонасочвал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самонасочвал си е производна форма на самонасочвам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самонасочвал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самонасочвал си е производна форма на самонасочвам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самонасочвал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самонасочвал си е производна форма на самонасочвам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).