самолишавало си

Речник на българския език

1. самолишавало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самолишавало си е производна форма на самолишавам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самолишавало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самолишавало си е производна форма на самолишавам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. самолишавало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самолишавало си е производна форма на самолишавам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).