самолишавало

Речник на българския език

1. самолишавало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самолишавало е производна форма на самолишавам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самолишавало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самолишавало е производна форма на самолишавам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. самолишавало — мин. деят. св. прич. ср. р.

самолишавало е производна форма на самолишавам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. самолишавало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

самолишавало е производна форма на самолишавам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).