самодокажело

Речник на българския език

1. самодокажело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самодокажело е производна форма на самодокажа (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самодокажело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

самодокажело е производна форма на самодокажа (мин. деят. несв. прич. ср. р.).