разблокирал

Речник на българския език

1. разблокирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

разблокирал е производна форма на разблокирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. разблокирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

разблокирал е производна форма на разблокирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. разблокирал — мин. деят. св. прич. м. р.

разблокирал е производна форма на разблокирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. разблокирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

разблокирал е производна форма на разблокирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).