пюрирахте

Речник на българския език

1. пюрирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

пюрирахте е производна форма на пюрирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. пюрирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

пюрирахте е производна форма на пюрирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).