проточел

Речник на българския език

1. проточел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

проточел е производна форма на проточа (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. проточел — мин. деят. несв. прич. м. р.

проточел е производна форма на проточа (мин. деят. несв. прич. м. р.).