протоколирало

Речник на българския език

1. протоколирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

протоколирало е производна форма на протоколирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. протоколирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

протоколирало е производна форма на протоколирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. протоколирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

протоколирало е производна форма на протоколирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. протоколирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

протоколирало е производна форма на протоколирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).