противополагало си

Речник на българския език

1. противополагало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

противополагало си е производна форма на противополагам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. противополагало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

противополагало си е производна форма на противополагам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. противополагало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

противополагало си е производна форма на противополагам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).