противополагало е

Речник на българския език

1. противополагало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

противополагало е е производна форма на противополагам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. противополагало е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

противополагало е е производна форма на противополагам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. противополагало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

противополагало е е производна форма на противополагам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).