противополагали

Речник на българския език

1. противополагали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

противополагали е производна форма на противополагам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. противополагали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

противополагали е производна форма на противополагам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. противополагали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

противополагали е производна форма на противополагам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. противополагали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

противополагали е производна форма на противополагам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).