проституирал съм

Речник на българския език

1. проституирал съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

проституирал съм е производна форма на проституирам (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. проституирал съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

проституирал съм е производна форма на проституирам (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

3. проституирал съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

проституирал съм е производна форма на проституирам (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).