проституирал си

Речник на българския език

1. проституирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

проституирал си е производна форма на проституирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. проституирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

проституирал си е производна форма на проституирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. проституирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

проституирал си е производна форма на проституирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).