проституирало си

Речник на българския език

1. проституирало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

проституирало си е производна форма на проституирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. проституирало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

проституирало си е производна форма на проституирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. проституирало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

проституирало си е производна форма на проституирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).