проституирали

Речник на българския език

1. проституирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

проституирали е производна форма на проституирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. проституирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

проституирали е производна форма на проституирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. проституирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

проституирали е производна форма на проституирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. проституирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

проституирали е производна форма на проституирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).