проституирала

Речник на българския език

1. проституирала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

проституирала е производна форма на проституирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. проституирала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

проституирала е производна форма на проституирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. проституирала — мин. деят. св. прич. ж. р.

проституирала е производна форма на проституирам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. проституирала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

проституирала е производна форма на проституирам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).