простинало

Речник на българския език

1. простинало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

простинало е производна форма на простина (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. простинало — мин. деят. св. прич. ср. р.

простинало е производна форма на простина (мин. деят. св. прич. ср. р.).