просветлеели

Речник на българския език

1. просветлеели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

просветлеели е производна форма на просветлея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. просветлеели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

просветлеели е производна форма на просветлея (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).