проронило е

Речник на българския език

1. проронило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

проронило е е производна форма на пророня (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. проронило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

проронило е е производна форма на пророня (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).