прономеровал

Речник на българския език

1. прономеровал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прономеровал е производна форма на прономеровам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. прономеровал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прономеровал е производна форма на прономеровам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. прономеровал — мин. деят. св. прич. м. р.

прономеровал е производна форма на прономеровам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. прономеровал — мин. деят. несв. прич. м. р.

прономеровал е производна форма на прономеровам (мин. деят. несв. прич. м. р.).