проломотило

Речник на българския език

1. проломотило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

проломотило е производна форма на проломотя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. проломотило — мин. деят. св. прич. ср. р.

проломотило е производна форма на проломотя (мин. деят. св. прич. ср. р.).