проломотили

Речник на българския език

1. проломотили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

проломотили е производна форма на проломотя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. проломотили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

проломотили е производна форма на проломотя (мин. деят. св. прич. мн. ч.).