проломотила

Речник на българския език

1. проломотила — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

проломотила е производна форма на проломотя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. проломотила — мин. деят. св. прич. ж. р.

проломотила е производна форма на проломотя (мин. деят. св. прич. ж. р.).