проломотвал

Речник на българския език

1. проломотвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

проломотвал е производна форма на проломотвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. проломотвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

проломотвал е производна форма на проломотвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. проломотвал — мин. деят. св. прич. м. р.

проломотвал е производна форма на проломотвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. проломотвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

проломотвал е производна форма на проломотвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).