проломил съм

Речник на българския език

1. проломил съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.

проломил съм е производна форма на проломя (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., м. р.).

2. проломил съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

проломил съм е производна форма на проломя (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).