проломи

Речник на българския език

1. проломи — мн. ч.

проломи е производна форма на пролом (мн. ч.).

2. проломи — сег. вр., 3 л., ед. ч.

проломи е производна форма на проломя (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

3. проломи — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

проломи е производна форма на проломя (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

4. проломи — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

проломи е производна форма на проломя (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).

5. проломи — повелително наклонение, ед. ч.

проломи е производна форма на проломя (повелително наклонение, ед. ч.).