прокобявал е

Речник на българския език

1. прокобявал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прокобявал е е производна форма на прокобявам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. прокобявал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прокобявал е е производна форма на прокобявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. прокобявал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прокобявал е е производна форма на прокобявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).