прокобвал

Речник на българския език

1. прокобвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прокобвал е производна форма на прокобвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. прокобвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

прокобвал е производна форма на прокобвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. прокобвал — мин. деят. св. прич. м. р.

прокобвал е производна форма на прокобвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. прокобвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

прокобвал е производна форма на прокобвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).