проецирал

Речник на българския език

1. проецирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

проецирал е производна форма на проецирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. проецирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

проецирал е производна форма на проецирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. проецирал — мин. деят. св. прич. м. р.

проецирал е производна форма на проецирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. проецирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

проецирал е производна форма на проецирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).