продупчило е

Речник на българския език

1. продупчило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

продупчило е е производна форма на продупча (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. продупчило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

продупчило е е производна форма на продупча (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).