продупчело

Речник на българския език

1. продупчело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

продупчело е производна форма на продупча (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. продупчело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

продупчело е производна форма на продупча (мин. деят. несв. прич. ср. р.).