прогризете

Речник на българския език

1. прогризете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

прогризете е производна форма на прогриза (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. прогризете — повелително наклонение, мн. ч.

прогризете е производна форма на прогриза (повелително наклонение, мн. ч.).