прогонил си

Речник на българския език

1. прогонил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

прогонил си е производна форма на прогоня (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. прогонил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

прогонил си е производна форма на прогоня (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).