проглушило е

Речник на българския език

1. проглушило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

проглушило е е производна форма на проглуша (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. проглушило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

проглушило е е производна форма на проглуша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).