пробърборил е

Речник на българския език

1. пробърборил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пробърборил е е производна форма на пробърборя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. пробърборил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

пробърборил е е производна форма на пробърборя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).